goli_kh

 
registro: 14/02/2011
چه قدر غم انگيز است كه مردم طوری بار می آيند كه به چيزی شگفت انگيز چون زندگی عادت می كنند
Pontos171mais
Próximo nível: 
Pontos necessários: 29
Último jogo
Bingo

Bingo

Bingo
3 anos 51 dias h

بهاریه(مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد...)

مطرب عشـــــــق عجب ساز و نوائى دارد        

نقش هر نغمه كه زد راه بــــــه جائى دارد

عالم از ناله ء عشــــــــــــــاق مبادا خالى       

كه خــوش آهنگ و فرح بخش هوائى دارد

پير دردى كش ما گــــــرچه ندارد زر و زور       

خوش عطابخش و خطاپوش خــدائى دارد

محــــــترم دار دلم كاين مگس قندپرست       

تا هوا خواه تــــــو شد فـــــّر همائى دارد

از عـــــــــدالت نبود دور گرش پرسد حال       

پادشاهى كه بـــــه همسايه گدائى دارد

ستم از غمزه مياموز كه در مذهب عشق       

هر عمل اجرى و هر كرده جـــــزائى دارد

اشك خونين بنمـــــــودم به طبيبان گفتند       

درد عشقـــــست و جگر سوز دوائى دارد

نغــز گفت آن بت ترسا بچه ء باده پرست       

شادى روى كسى خور كه صفـــائى دارد

خسروا حافـــــظ درگاه نشين فاتحه خواند

وز زبان تــــو،تمــــــــناى دعـــــــائى دارد

سلام

روزتون به نیکی

امروز طبق گاهشماری ایرانی روزسپندارمزدگان و یکی از جشنای ایرانیه که 25 روز بعد از جشن سده(10بهمن)برگزار میشه.طبق نوشته ها در این روز:

 مردان به همسران خود هدیه می‌دادند.این یک یادآوری برای مردان بود تا مادران و همسران خود را گرامی بدارند و تا مدت‌ها ادامه داشت و بسیار باشکوه برگزار می‌شد همواره این آزرم و احترام به زن برای مردان گوشزد می‌گردید.

سپندارمزد نگهبان زمین است و از آنجا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی دارد جشن اسفندگان برای گرامیداشت زنان نیکوکار برگزار میگردد . ایرانیان از دیر باز این روز را روز زن و روز مادر و در حالت کلی این روز را روز عشاق می نامیدند.

و برای همین امروز یک شعر هم از دکتر شاهکار بینش پژوه تقدیم همگی میکنم:

هی منو تهدیدم نکن که میرم،یه چیزیم دستی میدم نبــــــاشی
چیکار کنم که قهر کنی دوباره؟ چقدر بدم که بی خیال ما شـی؟
هی منو تهدیدم نکن که میرم،چقـــــــــــدر بدم بری بدون فریاد؟
فکر میکنی نباشی من میمیرم، برو بینیم بابا بذار باد بیـــــــــــاد!

گفته بودم دوست دارم ببخشید،حالا ما یک روز یه دروغی گفتیم!
تو هم دیگه اینقده جدّی نگیر، حالا ما یک وقتی یه چیــزی گفتیم!
اینا اونا نیس عزیزم لولو برد، دوره ی تازوندن تو ســــــر اومـــــــد
لگام تو به گردنم نچسبید،کم زده بودی چسبشو ور اومـــــــــــد!

       
روزتون پرشادی و دلاتون پر عشق و دوستی و لبتون پر خنده

لبخندتون بخیر

 


بهاریه(خوشتر ز عيش و صحبت و باغ و بهار چيست...؟)

خوشتر ز عيش و صحبت و باغ و بهار چيست        

ساقی کجاست گو سبب انتظار چيســــــــت

هر وقت خـــوش كه دست دهد مغتنم شمار       

كس را وقوف نيست كه انجام كار چيســـــت

پيوند عمر بسته به موئيست هــــــــــوش دار       

غمخوار خويش باش غم روزگار چيســـــــــت

مــــعنـــــى آب زنـــــدگى و روضـــــــه ء ارم       

جز طرف جويبار و مـــــى خوشگـــوار چيست

مســــتور و مســـت هر دو چو از يك قبيله اند       

ما دل به عشوه ء كه دهيم اختيار چيســــــت

راز درون پرده چــــــه داند فلك،خمـــــــــــوش       

اى مــــــدعــــــى نزاع تو با پرده دار چيسـت

سهو و خطاى بنده گـــــرش اعتبار نيســـــت       

مـــعنـــى عفــــو و رحمت آمرزگار چيســــت

زاهد شراب كوثر و حــــافظ پيــــــاله خواست

تا در ميانه خواسته ء كــــردگـــار چيســــــت!

سلام

صبح شاد همه به نیکی

دلتون شاد و لبخندتون به خیر


بهاریه(صحن بستان ذوق بخش و صحبت ياران خوشست ...)

صحن بستان ذوق بخش و صحبت ياران خـــــوشست

وقت گل خوش باد كز وى وقت مى خواران خوشست

از صبا هردم مشام جـــــان ما خــــــــــوش مى شود       

آرى آرى طــــيب انفــــــاس هواداران خــــــــوشست

نـــــــاگشوده گل نقــــاب،آهنگ رحلت ساز كــــــــرد       

نـــــاله كن بلبل كه گلبانگ دل افگاران خــــــوشست 

مرغ خوشخوان را بشـــــــارت بـــــاد كاندر راه عشق       

دوســـت را با ناله ء شبهاى بيداران خـــــــــوشست

نيست در بازار عالــــــم خوشدلى ور زآنــــكه هست       

شيوه ء رندى و خوش باشى عياران خـــــــــوشست

از زبــــــان سوسن آزاده ام آمـــــــد به گـــــــــــوش       

كاندرين دير كهن كــــــــار سبكباران خــــــــوشست

حافظا تـــــرك جهــــان گفتن طريق خــــــوشدليست

تـــــــا نپندارى كه احـــــوال جهانداران خــــــوشست

سلام

صبحتون به نیکی و دلاتون تو این هوای سرد(مشهد سرد شده)گرم گرم

لبخندتون بخیر


بهاریه(شكفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست ...)

شكفته شد گل حمرا و گشت بلبل مــــســـــــت        

صــــــــــــلاى سرخوشی اى صوفيان باده پرست

اســـــــــــاس توبه كه در محكمى چو سنگ نمود       

ببـــــــين كه جام زجاجى چه طرفه اش بشكست

بـــــــــــــيـــــــــار بـــــــــاده كه در بارگاه استغناء       

چه پاسبان و چه سلطان چه هوشيار و چه مست

درين ربــــــاط دو در، چون ضرورتست رحــــــــــيل      

رواق و طاق معيــــشت چـــه سربلند و چه پست

مقام عيــــــــش ميــسر نمى شــــــود بى رنـــج       

بلى به حــــــكــــم بــــــلا بسته اند عــهد الست

به هست و نيست مرنجان ضمير و خــوش ميباش       

كه نيستى اســـت سرانجام هر كمال كــه هست

شــــــكــــــوه آصــــفى و اســب باد و منطق طير       

بباد رفت و از و خــــــواجه هيچ طـــــــــرف نبست

به بـــــال و پر مـــــرو از ره كــــه تير پرتــــــــــابى       

هوا گرفت زمانى ولــــــى به خـــــــــــاك نشست

زبــــــــان كلك تو حافظ چــــــــــه شكر آن گويدكه

گفته ی سخنت مى برنــــــد دست بــــــــــدست

سلام

صبح همگی به شادی و نیکی.دلاتون گرم

لبخندتون بخیر


بهاریه(رونق عهد شبابست دگر بستان را...)

رونق عــهد شبابـــــــست دگر بســـــــتان را        

مى رســد مــــژده ی گل بلبل خوش الحان را

اى صبــــــــــا گر به جوانان چمن باز رســــى       

خـــــدمت مـــــا برسان سرو و گل و ريحان را

اى كه بر مـــــه كشى از عنبر سارا چوگــــان       

مضطرب حال مـــــگردان من سرگـــــــردان را

ترسم اين قـــــوم كه بر دردكشان مى خندند       

در سر كــــار خرابات كنند ايـــــــمـــــــــان را

يار مردان خــــــــدا باش كه در كشتى نــــوح       

هســـــت خاكى كه به آبى نخرد طــــوفان را

هر كه را خوابگه آخــــر مشتى خاكـــــــست       

گـــو چه حــــاجت كه بر افلاك كشى ايوان را

مــــــــاه كنـــعانى من،مسند مصر آن تو شد       

وقت آن است كه بــــــــدرود كنى زنــــدان را

حافظا مى خور و رندى كن و خوش باش ولى

دام تــــزوير مــــــــــــــكن چون دگران قرآن را

سلام

روزتون به شادی و نیکی

امروز اول اسفنده و فقط 28 روز دیگه مونده تا بهار خانوم قدم رنجه کنه.همه ی روزاتون بهاری

لبخندتون بخیر