robsonick77

Zostańmy w domu

Zostańmy w domu.
Zamknijmy za sobą drzwi.
Furtki te małe,
I te wielkie bramy.
Przekręćmy wszystkie zamki.
Zaryglujmy swoją egzystencję przed światem.
Odizolujmy człowieczeństwo.
Przemilczmy co mieliśmy do powiedzenia.
Zablokujmy umysły i nie wpuszczajmy doń światła dziennego.
Wysysajmy tylko to co dla nas najlepsze.
Bujajmy w obłokach egoizmu.
Stańmy na podium próżności,
zapatrzeni w jeden punkt.
Spoglądajmy wilkiem.
Zatracajmy się w odbiciach naszych zwierciadeł.
Zostańmy w domu.
Nie pozwólmy do siebie dotrzeć.
Nikomu

Co lubicie robić w długie jesienne wieczory ?

Wilk.
Stoimy na przeciw siebie.
 Daleko.
Silne łapy, pazury. 
Jeszcze nie pokazuje zębów. 
Jest spokojny. 
Stoi  jak wryty? Nie.
Boi się? Ja się boję Wszak jest dziki, nieobliczalny. 
Wącha mnie na odległość,skanuje.Sierść ma szorstką i szarą.
Moja też się robi szorstka na myśl o ataku.
Wycofuje się. On nie. 
Patrzy na mnie swoimi wielkimi oczami.
Wielkimi z natury.Ja swoimi wielkimi, ze strachu. 
Patrzymy na siebie "Wilkiem". 

"Odsunięty"
Nie wiem gdzie jest fenomen.
Przyglądam się z bliska.
Czy ktoś mi dopisał "debil",tuż obok nazwiska?
W żaden sposób nie nie mogę sobie wytłumaczyć.tego zjawiska.
Podchodzę do lustra i nie widzę pyska,
ani ryja świnskiego.
Za to widzę wyraz twarzy człowieka poczciwego. 
Przez życie dość mocno doświadczonego.
Morda zaś nie ogorzała, wódką nie przepita.
Papierosami też nie przepalona.
Raczej tym zjawiskiem mocno zaskoczona.
Patrzę w te ślepia i myśli mnie nachodzi.
Kij wam wszystkim w dupe!
A co?
Przecież nie zaszkodzi. 

Maski
Nigdy nie byłem tym kim nie byłem.
Nigdy nie będę tym, którym innego we mnie widzieli.
Nie będę także tym, którym inni by chcieli.
 Będę sobą.
Homo sapiens.
Osobą.